Na pomoc krasnalowi (de'OuL)

Ariel

Portalu, nigdzie nie ma...
Krasnolud powoli zbiera swoje wyposarzenie, rozmyślając o czymś.
-Mówisz, ze wcześniej nie byłeś wampirem... Opowiesz mi swoją historie? - uśmiechnoł sie do ciebie - I jeśli myslisz, że z powody rużnic rasowych, pozbęde się mojego najlepszego ucznia to sie mylisz!

de'OuL

- No cóz, nie spodziewałem sie takiej reakcji ale jesli chcesz znac moja historie to..... urodziłem sie w mieście Atkathla, ktore połozone jest w Amnie, jako młody chlopak znalem sie juz mniej wiecej na złodziejskim fachu. Zauważyli to mistrzowie z Gildii Złodziei Cienia, wzieli mnie pod opieke i wyszkolili na zabójce. Wiodłem beztroskie życie, aż do chwili gdy pojawiła sie konkurencyjna gildia. Była to gildia nieumarlych, a dokladniej wampirów, którym przewodziła potężna wampirzyca. Te wampiry mordowały ludzi, a straż miejska nie mogla sobie z nimi poradzic..... nawet potęzni magowie z atkathli byli bezsilni, więc namówili moją gildie na współprace. Walczylismy dzielnie z wampirami, az wkońcu przy pomocy magów, rycerzy Lathandera i kapłanów zniszczylismy ich.
Tak sie nam przynajmniej wydawało..... Po tym zdarzeniu opuścilem Amn.
Wędrowałem bardzo dlugo, nie wiedząc nawet, że jestem caly czas obserwowany. Pewnej nocy te bestie mnie zaatakowały. Było ich trzech, wśród nich był dowódca 40-stej kohorty, bardzo potężny wampir i to własnie on mnie ugryzł. Mysleli, że skoro stalem sie jednym z nich to przyłącze sie do nich. Jednak było inaczej..... zabiłem ich.....wszystkich. No i potem po długiej tułaczce, znalazlem sie w tej krainie sam nie wiem jak.

Ariel

-Intrygująca opowieść - Mówił krasnolud ubierajac sie w zbroje - Jeśli byś chciał, Ariel na pewno mógłby z ciebie zdjać klatwe... Zaproponował ci to? - Krasnolud na chwile sie obrucił zmagajac sie z zapięciem zbroi, niechcący wystawiając szyje.

de'OuL

- <mówie jakby w transie> Nie chce żeby zdjął ze mnie klątwe.... chce tylko krwi..... wiecej krwi...... twoja.... <otrząsnoł sie> Co? Skad znasz Ariela?

Ariel

Krasnolud popatrzył na ciebie troskliwie
-Znam Ariela od dawna. Pomógł mi kedyś w wielkiej potrzebie, i jeszcze mu sie nie odwzięczyłem. - Podszedł do ciebie i poklepał cię po ramieniu - Choć Vampirku, czeka nas długa droga powrotna!

de'OuL

- Skoro go znasz to moge ci chyba powiedziec , że jest moim mistrzem, tak jak ty. Wynajoł mnie...... do jakiegos zadania. Mam znaleźdz góry smoczego przełyku i jakiegos człowieka, mam na to dużo czasu. Postanowiłem, że najpierw zaopatrze sie u ciebie w jakąś zbroje. Dlatego tez potrzebne mi były te łuski i mithiril.

Ariel

Krasnolud zasmiał sie serdecznie powoli ruszając dalej
-Już zwykłe materiały do zwykłej zbroi płytowej, wymagaja wielkiego kunsztu! A ty po miesiącu lub dwuch zabierasz sie za łuski i mirthir? Myśałem, ze chcesz je zabrać do Ariela, lub bóg wie gdzie indziej... Wydawało mi się, ze żartujesz o prubie stworzenia zbroi, ze chcesz nabrać starego krasnala. - Potarł lekko brode - Jak chcesz, to moge stworzyć dla ciebie taką zbroje, ja tylko dojdziemy, to pokarzesz mi co tam zmajstrowałeś. - Jakby sobie coś przypomniał - A i więcej nie nachoć mnie w trakcie pracy, bo jestem tak skoncentrowany, ze robie wszystko o co mnie każdy poprosi, nie zwracając uwagi, po co mu np podgrzewacz... Lub nie pamiętając czym to argumentował. - Krasnolud nieco sie skrzywił - Stary jestem i, już mnie skleroza bierze...

de'OuL

-Ciężko pracowałem pod twoja nieobecnosc i zrobiłem 1 warstwe złozoną z łusek smoków, jednak mam problem ze zrobieniem napierśnika z mithirilu i połączeniem go z tą warstwą łusek. Aha i nastepnym razem powiedz, ze gdzies wychodzisz, bo moge nie zdążyc cie uratowac.

<na twarzy de'OuLa pojawił sie mały uśmiech>

Ariel

-Jak sobie rzyczysz Vampirku, jak sobie rzyczysz. - Mówiąc to zarzucił tobołek na ramie i ruszył do przodu - Choć bo przygoda ucieknie! - rzucił przez ramię.

de'OuL

-Ale jak zamierzasz sie stąd wydostac? Portal, którym przybyłem sie zamknał....

Ariel

Dojdziemy do miasta piechotą...