Droga powrotna (de'OuL i krasnal)

Ariel

Przed wami otwiera sie wspaniały krajobraz góry, a za nimi wspaniałe morze. Gdzieś pomiędzy leży cel waszej wędrówki - główne miasto Essneollen.

de'OuL

- Nie lubie tyle łazic. Mistrzu...... nigdy wprawdzie oto nie pytałem ale.... jak brzmi twe imię ?

Ariel

-Przecierz i tak nie czujesz zmęczenia... A włąśnie, nie przedstwaiłem cie sie - To mówiąc krasnolud zatrzymał sie i skłonił - Nazywam się Brackel Wildstone.

de'OuL

- Miło mi, me imie brzmi de'OuL. Skoro juz wszystko o mnie wiesz...... to moze opowiesz mi swoją historie? Jak trafiles do Essneollen? Ile bitew stoczyłes? itd.

Ariel

Krasnolud przystanął na chwile.
-To dość długa historia... Większość opowieści tyczyła by się wydobycia i obrubki kruszców, na pewno chcesz jej wysłuchać?

de'OuL

-Moze innym razem, ale na pewno jej wyslucham. Ciekawi mnie ten przedmiot.....

<wyjmuje z plecaka broń obuchową kapłana>

- Wyczuwam w niej jakąs energie ale nie umiem jej zidentyfikowac..... musi byc potęzna skoro powala nawet wampiry....

Ariel

Krasnolud wzioł ją do ręki i po chwili badania oddał ci.
- Zdaje się, ze nałorzone na nią są potęzne zaklęcia przeciwko wszystkim stworzeniom, a szczegulnie nieumarłym. Choć dziwi mnie to, bo same istoty ja trzymające, za czyste nie były...

de'OuL

- A wiesz moze czego od ciebie chciały? Odprawiały na tobie jakis rytułał.... ciekawe czemu akurat ciebie wybrały

Ariel

-Wiąże sie to z mojom przeszłością, pozwół, ze porozmawiamy o tym puźniej...

de'OuL

- Ehh cholerne słońce....

<kryje sie w kapturze, ide dalej>

Ariel

Po paru godzinach, słońce chyli sie ku zachodowi. Promienie przebijają sie przez zasłone chmur, co tobie raczej nie przypada do gustu. Krasnolud mimo zmęczenia maszeruje dalej.

de'OuL

-..... >:/

<ide dalej>

Ariel

Powoli zblirzacie sie do do gór.
Słońce wschodzi, a krasnolud ani na chwile nie odpoczął...

de'OuL

- Maszerujemy juz od 12 godzin...... nie jestes zmęczony? To dziwne.

Ariel

Krasnolud zatrzymal sie na chwile, aby zrozumieć o co chodzi...
Po chwili pada na twarz, kiedy sie nad nim schylasz, słyszysz reguranly oddech, zasnoł.

de'OuL

- Tego sie spodziewalem, jest wkoncu żyjącym...... No dobra, zatrzymajmy sie na chwile.

<zcinam drzewo i rozpalam ognisko>

Ariel

Po paru godzinach bolesnego światła, słyszysz wypoczęty głos krasnoluda
-Nie pamiętam, żebym się zdrzemnął, ale nie narzekam... - Krasnolud wstało i podszedł do ogniska - Bardzo dziękuje Vampirku... Ale choć już, czas nagli.

de'OuL

-Skoro taka twa wola...... a zatem ruszajmy

Ariel

Zanim zdąrzyłeś wstać, strzała świsneła ci koło ucha.
Krasnolud poderwał się, po czym rzucił toporkiem w strone strzelca.

de'OuL

- Co to.... zostalismy napadnieci? Tylko jakis głupiec atakuje wampira i zaprawionego w bojach krasnoluda....